عکاسی مینیمال نیز یکی از سبک‌های متنوع حرفه عکاسی است. این سبک از عکاسی جدیدا طرفداران زیادی را به خود جلب کرده است و روز‌به‌روز بر محبوبیت آن افزوده می‌شود. امروزه با گذشت زمان سلیقه افراد به سمت انواع سبک‌های مینیمال سوق پیدا کرده. از عکاسی مینیمال گرفته تا دکوراسیون و حتی سبک زندگی مینیمال. بنابراین آشنایی با عکاسی مینیمال تا حدودی برای همه لازم است. آیا شما نیز به دنبال این هستید که تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی و پست‌های شما هستند همانند تصاویر پینترست باشد؟ در این مقاله در مورد این سبک عکس‌برداری صحبت خواهیم کرد. پس تا پایان مقاله با ما باشید.
عکاسی مینیمال چیست؟
عکاسی به عنوان یک هنر و وسیله بیان، همچنان به تکامل و نوآوری خود ادامه می‌دهد. جنبش‌های هنری و سبک‌های مختلف مرتبط با عکاسی در طول سال‌ها ظهور کرده‌اند. یکی از این سبک‌ها مینیمالیسم است. عکاسی مینیمال بر سادگی در ترکیب‌بندی و بیان یک موضوع با حداقل عناصر ممکن تأکید دارد. این سبک به عکاس اجازه می‌دهد تا با استفاده از ساده‌ترین موضوعات، تصاویری خاص و چشمگیر ایجاد کنید، فقط آنچه ضروری است را ثبت کنید. همچنین با کاوش در رابطه بین سوژه و بیننده، داستانی را در این فرآیند بیان کنید. مینیمالیسم یک جنبش هنری است که در اواخر دهه ۱۹۵۰ پدیدار شد و توسط هنرمندانی هدایت می‌شد که می‌خواستند از جنبش‌های هنری معاصر که آن‌ها را کهنه و کسل‌کننده میدانستند دور شوند.
در راستای سایر آثار مینیمالیستی، عکاسی مینیمال به‌جای اینکه بیننده را با رنگ‌ها، موضوعات، الگوها و جزئیات زیاد غرق کند، روی سادگی و تمرکز بر یک موضوع تلاش می‌کند. عکاسی مینیمالیستی به بیننده نشان می‌دهد که زیبایی در سادگی است. مینیمالیسم، در هسته خود، در مورد شکستن یک موضوع و تسخیر ماهیت آن است. شما به عنوان یک عکاس باید روی موضوع تمرکز کنید و سعی کنید آن را تنها با استفاده از آنچه در انتقال معنای آن ضروری است ارائه دهید. در ادامه ویژگی‌های مهم این سبک عکس گرفتن را ذکر خواهیم کرد.
عناصر مهم عکاسی مینیمالیستی
عکاسی مینیمالیستی، مانند هر ژانر عکاسی دیگری، چند تکنیک و روش اصلی دارد که برخی از آن‌ها در زیر ذکر شده است. مینیمالیسم در عکاسی به اندازه هر سبک هنری‌ای ذهنی است. بدین معنا که چیزی برای یک بیننده ساده و آرام‌بخش به نظر می‌رسد ممکن است بیننده‌ای دیگر آن را عمیق و پیچیده ببیند یا برای دیگری اصلاً معنایی نداشته باشد. این باز بودن و آزادی در تفسیر می‌تواند باعث شود که برای اشتراک‌گذاری دید خود دچار تردید شود. یادگیری برخی از عناصر مینیمالیسم به شما کمک می‌کند که قدرت و ماهیت سوژه خود را به‌درستی ثبت کنید و تصاویر پیش پا افتاده را به تصاویر جذاب تبدیل کنید.
سادگی
ساده نگه داشتن موضوع عکس به معنای کسل‌کننده کردن آن نیست. در واقع، یک عکاس طرفدار رویکرد مینیمالیستی نیاز به تفکر دقیق، مشاهده و خلاقیت کار در محدوده‌های خاص دارد. عکاس باید در مورد اینکه چه مقدار اطلاعات و جزئیات باید حفظ شود و چه مقدار از جزئیات قبل از از دست دادن تأثیر آن حذف شود. در واقع باید از روش‌هایی ساده و دور از پیچیدگی برای عکاسی استفاده کرد. همچنین برای ساده‌سازی این عکس باید المان‌های بصری را تا حدامکان کم کرد.
کاربرد فضای منفی در عکاسی مینیمالیستی
فضای منفی عنصری است که تعیین‌کننده آن است که چشم چقدر آزادانه در تصویر حرکت کند و چشم را به مکانی برای استراحت هدایت می‌کند. ما در زندگی روزمره با چنین بوم‌های باز و خالی‌ای احاطه شده‌ایم. مثل آسمانی ابری، دریاچه‌ای آرام، پوششی از برف، مه غلیظ، می‌دانی باز، دیواری بدون تزئین. این باز بودن به منظور ایجاد فضای تنفس برای سوژه است، اما برجسته بودن و مهم بودن سوژه را به طور کامل از بین نمی‌برد. هنگامی که از ناحیه اطراف موضوع خود استفاده می‌کنید، ترکیب‌بندی بهتری را خواهید داشت. استفاده از حداقل پس‌زمینه‌ها، مانند دیوار‌ها یا افق، با بافت‌های متفاوت یا تضاد‌های قوی و گنجاندن آن‌ها در عکاسی مینیمال به شما کمک می‌کند تا بر موضوع خود به ساده‌ترین روش تأکید کنید.
انزوا و جداسازی
این موضوع اهمیت زیادی دارد که در مورد ماهیت سوژه خود فکر کنید و اینکه کاری کنید که ارتباط آن در کادر چگونه بر بیننده تأثیر بگذارد. یعنی اینکه چگونه سوژه را جدا کنید چه یک درخت تنها در مزرعه باشد یا یک پرنده روی سیم؟ با حذف سایر عواملی که در صحنه باعث حواس پرتی می‌شود، بیننده واقعاً خواهد توانست که با سوژه ارتباط برقرار کند.
تاثیر رنگ در عکاسی مینیمال
تصاویر مینیمالیستی با ایجاد کنتراست‌های قوی با استفاده از رنگ‌های مختلف کمبود سوژه خود را جبران می‌کنند. رنگ‌های ساده می‌توانند سوژه شما را تا حد زیادی تکمیل یا کنتراست کنند و عکس شما را علیرغم داشتن حداقل عناصر متمایز کنند.
استفاده از عناصر خطوط و الگوها
خطوط و الگوها در عکاسی مینیمال چشم‌ها را از طریق یک تصویر هدایت می‌کنند و می‌تواند به احساس انزوا، جدایی، فاصله و مقیاس بیننده کمک کند. خطوط اغلب ضروری هستند. این اشکال برای ایجاد حس انتزاعی در کادر تصویر خوب عمل می‌کنند. استفاده از تکرار، تقارن یا هندسه برای کادربندی یک موضوع یا جلب توجه‌ایده خوبی است. سایه‌های قوی و منحصربه‌فرد نیز می‌توانند بیننده را مجذوب خود کنند. خطوط عمودی یا افقی قوی به تصویر شما ساختار می‌دهند. همچنین برای هدایت چشم بیننده به جایی که می‌خواهید تمرکز کند استفاده شوند.
اید‌ه‌هایی جذاب برای گرفتن عکس‌های مینیمالیستی
عکاسی مینیمال به دلیل محدودیت‌های عمدی‌ای که در آن وجود دارد می‌تواند چالش برانگیز باشد. با این حال، استفاده از برخی از تکنیک‌هایی که در اینجا ذکر خواهیم کرد شما می‌توانید خلاقیت‌های بیشتری به خرج دهید. هر چند وقت یکبار تغییر نحوه برخورد با عکاسی به شما این امکان را می‌دهد که سبک خود را توسعه دهید و از منظری جدید به موضوعات مختلف نگاه کنید. محدود کردن گزینه‌های موجود در عکس یکی از این‌ایده‌ها است. برای انتخاب سوژه محدودیت‌هایی برای خود اعمال کنید. این محدودیت‌ها از حذف عناصر غیرضروری در کادر شما تا یافتن سوژه‌ای کم‌رنگ به شما این امکان را می‌دهد تا راه‌های جدید و خلاقانه‌ای برای گرفتن عکس پیدا کنید. موضوع را به اصول اولیه آن تقسیم کنید و یک داستان را به ساده‌ترین شکل بیان کنید. همچنین می‌توانید از طریق عکس‌های خود داستانی را بیان کنید.
عکاسی مینیمالیستی آنقدر‌ها هم که تصور می‌کنید ساده نیست. این سبک عکس گرفتن به شدت به ترکیب‌بندی خاصی برای انتقال یک داستان خوب متکی است. این سبک از شما می‌خواهد که با وجود داشتن حداقل عناصر، داستانی را تعریف کنید. در واقع کمتر در عکاسی مینیمالیستی بیشتر است. زیرا باعث می‌شود دنیای خود را متفاوت ببینید و به بیان هنری و سبک شما محتوای بیشتری می‌دهد. در نهایت هنگامی که بر اصول اولیه عکاسی مینیمال به صورت حرفه‌ای مسلط شدید، در نهایت نگاهی برای دیدن زیبایی در ساده‌ترین چیزها خواهید داشت. حفظ خلاقیت باعث می‌شود که به دنبال خطوط قوی و تمیز یا الگوها و بافت‌های مختلف در محیط اطراف خود باشید. همچنین، به دنبال تضاد‌های واضح و اشکال هندسی در معماری باشید و در عین حال از فضای منفی به خوبی برای ایجاد عکس‌های مینیمالیستی خوب استفاده کنید.
برای آشنایی با خدمات عکاسی الی استادیو همراه ما باشید